Σκουλαρίκια
Δαχτυλίδια
Βραχιόλια
Ρολόγια
Κολιέ
Η ντόλτσε βίτα του Σαουδάραβα Ιμπντ Σαούντ στην Αθήνα. Οι σπατάλες, τα ακριβά αυτοκίνητα και οι Έλληνες που έκαναν μια περιουσία δίπλα του.
Στις αρχές Νοεμβρίου του 1963, ο 62χρονος Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Ιμπντ Σαούντ έχασε τον θρόνο του μετά από απόφαση που έλαβε το συμβούλιο των ουλεμάδων, δηλαδή των θρησκευτικών ηγετών της χώρας. Διάδοχος του θρόνου ήταν ο αδερφός του Φεϊζάλ. Ήταν το τέλος της ηγεμονίας του φεουδάρχη που είχε γίνει παγκοσμίως γνωστός, όχι μόνο για τα πετροδολάρια και τα αμύθητα πλούτη του, αλλά για τις τέσσερις γυναίκες του, τις 100 παλλακίδες που αποτελούσαν το χαρέμι του, τους τουλάχιστον 40 γιους του και τις αναρίθμητες θυγατέρες.
Από τότε και για τα επόμενα χρόνια, ο έκπτωτος μονάρχης που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, περιπλανήθηκε σε διάφορες χώρες ξοδεύοντας αμέτρητα εκατομμύρια σαν να ήταν αποκριάτικα κομφετί. Ένας από τους αγαπημένους του προορισμούς ήταν η Ελλάδα, όπου έγινε δεκτός με βασιλικές τιμές στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και έκανε ευτυχισμένους αμέτρητους Έλληνες που έτυχε να βρεθούν στο διάβα του.
Ο βασιλιάς που μοίραζε χρυσά ρολόγια
Τον Ιανουάριο του 1965 ο Ιμπν Σαούντ έφτασε στην Αθήνα. Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού τον υποδέχθηκαν ο τότε Δήμαρχος Αθηναίων Δημήτριος Ρίτσος και πολλοί επίσημοι. Αμέσως κατέλυσε μαζί με τη συνοδεία του στο ξενοδοχείο «Καβούρι» της Βουλιαγμένης. Και όταν λέμε συνοδεία εννοούμε 150 άτομα ή και περισσότερα όπως έγραφε ο τύπος της εποχής, που «έκλεισαν» δύο ορόφους και 50 δωμάτια του πολυτελούς ξενοδοχείου. Οι υπεύθυνοι ετοίμασαν με κάθε λεπτομέρεια το δωμάτιο 532 και τα υπόλοιπα, ώστε να έχουν το απαραίτητο αραβικό στυλ. Για τον τέως βασιλιά όμως τοποθέτησαν «ουρανό» πάνω από το κρεβάτι του, τηλέφωνα ακόμη και πάνω στη μπανιέρα, δύο air condition, ξεχωριστή τραπεζαρία, ιδιαίτερο γραφείο, πανάκριβα χαλιά και πολλά άλλα κομφόρ για τις ανάγκες του.
Το ημερήσιο κόστος για την ενοικίαση των δωματίων, όπως έλεγε τότε στους δημοσιογράφους ο διευθυντής του ξενοδοχείου, έφτανε περίπου τις 30 χιλιάδες δρχ., ποσό εξωφρενικό για την εποχή. Καθημερινά ετοιμάζονταν ατελείωτοι μπουφέδες για τον υψηλό καλεσμένο, τους γιους του, το χαρέμι και την υπόλοιπη συνοδεία. Οι σερβιτόροι κυριολεκτικά «σκοτώνονταν» για το ποιος θα τον εξυπηρετούσε. Και αυτό γιατί ο Σαούντ ήταν ανοιχτοχέρης όσο λίγοι.
Διαβάστε το άρθρο στο News247
